سردرد‌های میگرن معمولاً به صورت مرحله‌ای اتفاق می‌افتد و می‌تواند چند روز طول بکشد. در بعضی از مواقع موارد شدید می‌تواند بر زندگی روزمره فرد، از جمله توانایی آن‌ها برای کار یا تحصیل، تأثیر بگذارد. میگرن می‌تواند افراد را به طرق مختلف تحت تأثیر قرار دهد و محرک‌ها، شدت، علائم و دفعات آن می‌تواند متفاوت باشد. برخی از افراد هر هفته بیش از یک قسمت دارند، در حالی که برخی دیگر فقط گاهی اوقات آن‌ها را دارند. تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان داد که میگرن بیش از ۱۹ درصد از زنان و ۹ درصد از مردان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در بیشتر مواقع افرادی که بین ۱۸ تا ۴۴ سال دچار این سردرد‌ها می‌شوند، ولی ممکن است در هر زمانی از جمله در دوران کودکی رخ دهند.
علائم
علائم میگرن معمولاً در مراحل زیر ظاهر می‌شوند:
قبل از سردرد: طبق تحقیقات سال ۲۰۰۸، ۲۰ تا ۶۰ درصد از افراد مبتلا به میگرن علائمی را تجربه می‌کنند که ساعت‌ها یا چند روز قبل از سردرد شروع می‌شود. در این مرحله، یک فرد ممکن است یک «پردروم» را تجربه کند که ممکن است شامل تغییرات عاطفی، به ویژه افسردگی و تحریک‌پذیری باشد. پرودروم همچنین می‌تواند شامل خمیازه، سرگیجه، تشنگی، تکرر ادرار و حساسیت به نور و صدا باشد. گاهی اوقات هاله ممکن است رخ دهد. این شامل علائم فیزیکی یا حسی، مانند چشمک زدن چراغ‌ها در میدان دید است.
در طول سردرد: در کنار سردرد خفیف تا شدید، ضربان دار یا ضربان دار، علائم ممکن است شامل تهوع، استفراغ، گردن درد، سرگیجه و احتقان بینی باشد. پس از سردرد، خستگی و تحریک‌پذیری ممکن است ۲ روز دیگر ادامه داشته باشد. گاهی اوقات به آن “خماری میگرن” می‌گویند.
نکته خیلی مهم در اینجا این است که نوشتن علائم و زمان بروز آن‌ها می‌تواند به فرد و متخصص کمک کند تا دوره‌های میگرن را شناسایی کند.
علل و محرک‌ها
به طور کلی میگرن ممکن است ناشی از تغییراتی زیر و تاثیر آن بر مغز باشد:
- نحوه ارتباط اعصاب
- تعادل مواد شیمیایی
- رگ‌های خونی
ویژگی‌های ژنتیکی نیز ممکن است نقش داشته باشند. داشتن سابقه خانوادگی میگرن یک عامل خطر رایج است.
اجتناب از محرک‌ها، به پیشگیری از حملات میگرن کمک کند. محرک‌های میگرن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. آن‌ها معمولاً عبارتند از:
تغییرات هورمونی، مانند تغییرات مربوط به قاعدگی
محرک‌های عاطفی مانند استرس، افسردگی، اضطراب و هیجان
عوامل غذایی، از جمله الکل، کافئین، شکلات، آجیل، پنیر، مرکبات، و غذا‌های حاوی تیرامین و مونوسدیم گلوتامات (MSG)
دارو‌ها، مانند قرص‌های خواب، درمان جایگزینی هورمون (HRT) و برخی از قرص‌های ضد بارداری
عوامل محیطی، از جمله سوسو زدن صفحه نمایش، بو‌های شدید، دود دست دوم، صدا‌های بلند، رطوبت، اتاق‌های گرفتگی، تغییرات دما و نور‌های روشن
خستگی
کمبود خواب
کشش‌شانه و گردن
وضعیت بدنی ضعیف
فشار بیش از حد فیزیکی
قند خون پایین
جت لگ
زمان غذای نامنظم
کم آبی بدن
سردرد‌های میگرنی به چه صورتی است و چه محرک هایی دارد؟ بیشتر بخوانیم…
ژنتیک و میگرن
میگرن می‌تواند یک بیماری ناتوان‌کننده باشد که کمتر تشخیص داده شده و درمان آن چالش برانگیز است. این امر به ویژه در جمعیت‌های BIPOC (سیاه، بومی و رنگین پوستان) دیده می‌شود. افراد رنگین پوست نسبت به سفیدپوستان کمتر احتمال دارد که تشخیص میگرن و درمان را دریافت کنند. علاوه بر این، زنان در همه گروه‌ها تقریباً دو برابر بیشتر از مردان احتمال حملات میگرن را داشتند.
به طور کلی، مطالعاتی که در مورد میگرن بحث می‌کنند و از تفاوت‌های نژادی و قومیتی برای وضوح استفاده می‌کنند، اغلب عوامل مؤثر را در نظر نمی‌گیرند. تحقیقات بیشتر ضروری است، و این باید عوامل رفتاری، محیطی، ژنتیکی، و اجتماعی-اقتصادی و همچنین دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی را در نظر بگیرد.
عوامل خطر
هر کسی ممکن است به میگرن مبتلا شود، و خطر کمی بالاتر برای افراد مبتلا به میگرن وجود دارد:
افسردگی
اختلال دو قطبی
فیبرومیالژیا
سندرم روده تحریک‌پذیر
مثانه بیش‌فعال
اختلالات خواب
اختلال وسواس فکری عملی
اضطراب
درمان
هیچ درمان قطعی برای میگرن وجود ندارد. با این حال، دارو‌ها می‌توانند علائم را در صورت بروز درمان کنند و افراد می‌توانند اقداماتی را برای کاهش دفعات و شدت دوره انجام دهند. اما به خاطر داشته باشید که این دارو‌ها می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند. مصرف دارو به محض شروع علائم ممکن است از شدید شدن آن‌ها جلوگیری کند. روش‌های کمک درمانی از جمله نوروفیدبک می تواند در این راستا کمک شایانی برای کاهش مصرف دارو کنند.
دارو درمانی
برخی از دارو‌های مسکن بدون نسخه که ممکن است برای افراد مبتلا به میگرن مفید باشد عبارتند از:
- ناپروکسن (Aleve)
- ایبوپروفن (Advil)
- استأمینوفن (تیلنول)
- تریپتان‌ها، مانند سوماتریپتان (Imitrex)
برای کمک به معکوس کردن تغییرات مغزی که در طول یک دوره اتفاق می‌افتد. - دارو‌های ضد استفراغ
برای کنترل هر گونه حالت تهوع و استفراغ
مهم است که از مصرف بیش از حد دارو خودداری کنید زیرا استفاده بیش از حد می‌تواند باعث سردرد برگشتی شود. یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند به فرد کمک کند تصمیم بگیرد که چه مقدار از هر دارو ایمن و مؤثر است.
دارو‌های تجویزی زیر ممکن است به کاهش تعداد دوره‌هایی که فرد مبتلا به میگرن شدید تجربه می‌کند کمک کند:
- داروی topiramate، یک داروی ضد تشنج
- پروپانولول (ایندرال)، برای درمان فشار خون بالا
- دارو‌های ضد افسردگی
- بوتاکس
- gepants و مهارکننده‌های CGRP
مراقبت‌های در منزل
برخی از راهکار‌های مراقبت در منزل که می‌توانند به کاهش علائم میگرن کمک کنند عبارتند از:
• ماندن در اتاقی ساکت و تاریک
• در صورت لزوم خوابیدن
رویکردهای غیر دارویی و کمک درمانی
سایر رویکردهای غیردارویی ممکن است شامل طب سوزنی و تمرینات گردن یا فیزیوتراپی و نوروتراپی است.
قبل از امتحان هر یک از این‌ها، با یک متخصص حتماً مشورت کنید. بهترین درمان در کودکان یا نوجوانان ممکن است با بزرگسالان متفاوت باشد. یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند به توصیه مؤثرترین روش کمک کند.
نوروتراپی چیست؟ | چگونه به بهبود عملکرد مغز کمک می کند؟
